Πονοκέφαλος, ο μεγάλος άγνωστος 10/05
Μπορεί να αποτελεί την πιο
συχνή νευρολογική πάθηση σε ολόκληρο τον κόσμο, μπορεί να ταλαιπωρεί εφήβους
και ενηλίκους με συχνά βασανιστικά συμπτώματα, όμως, ακόμα και για τους ιατρούς,
ο πονοκέφαλος αποτελεί ένα άλυτο μυστήριο.
Ελάχιστοι είναι εκείνοι που μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν έχουν νιώσει το επώδυνο
"σφυροκόπημα" του πονοκεφάλου, είτε αυτό εκδηλώνεται ως ημικρανία
(προσβάλλοντας δηλαδή τη μια πλευρά της κεφαλής) είτε ως κάποια άλλη μορφή πονοκεφάλου.
Επίσης, ελάχιστοι είναι εκείνοι που μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν έχουν νιώσει
τα υπόλοιπα συμπτώματα της πάθησης, όπως είναι η ναυτία, η τάση για εμετό και
η μεγάλη ευαισθησία στο φως ή στο θόρυβο. Παρόλα αυτά, ακόμα και όσοι υποφέρουν
συχνά από πονοκεφάλους σπάνια κατανοούν το ότι πρόκειται για πάθηση, και μάλιστα
ευρύτατα διαδεδομένη σε όλες τις ηλικίες, σε όλες τις φυλές και με ιδιαίτερη
προτίμηση σε γυναίκες παραγωγικής ηλικίας.
Η κεφαλαλγία και η αντιμετώπισή της αποτέλεσε κεντρικό θέμα του 9ου Συνεδρίου
της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Νευρολογικών Εταιριών, το οποίο πραγματοποιήθηκε
στις 17-20 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα.
Όπως τόνισαν σε εκδήλωση για τα ΜΜΕ οι διακεκριμένοι ξένοι επιστήμονες Peter
Gοadsby, Dοnald Lewis και Carl Dahlοf, οι ημικρανίες αποτελούν μια από τις είκοσι
κύριες αιτίες αναπηρίας παγκοσμίως, σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού
Υγείας, με προεκτάσεις που επεκτείνονται, εκτός από τον ασθενή, στο περιβάλλον
του και στην κοινωνία.
Είναι χαρακτηριστικό, τόνισαν οι ομιλητές, ότι οι ημικρανίες "βασανίζουν"
περίπου εξακόσια εκατομμύρια ανθρώπους, δηλαδή έναν στους εφτά κατοίκους του
πλανήτη μας. Οι γυναίκες αποδεικνύονται πραγματικά ασθενές φύλο σε ό,τι αναφορά
στις ημικρανίες, καθώς οι αναλογία τους προς τους άντρες που υποφέρουν από ημικρανίες
είναι 3,5 προς 1, γεγονός που δείχνει ότι πιθανότατα οι ορμόνες παίζουν σημαντικό
ρόλο στην παθογένεια της νόσου.
Παρά το γεγονός ότι οι πρώτοι πονοκέφαλοι ξεκινούν γύρω στα είκοσι, σχεδόν οι
μισοί άνθρωποι που υποφέρουν από ημικρανίες (ποσοστό 45%) αναπτύσσουν την πάθηση
κατά την παιδική ή εφηβική ηλικία. Η συχνότητα των ημικρανιών αυξάνεται με την
πάροδο της ηλικίας, κορυφώνεται γύρω στα πενήντα και στη συνέχεια αρχίζει η
σταδιακή μείωσή της.
Σε όλον αυτό το μακρύ κατάλογο δυσάρεστων συμπερασμάτων σχετικά με τις ημικρανίες
υπάρχει και ένα αισιόδοξο μήνυμα. Αυτό δεν είναι άλλο από τη δυνατότητα που
μας παρέχουν τα σύγχρονα φάρμακα να ανακουφίζουν τους ασθενείς από τα συμπτώματα
των ημικρανιών, αλλά και να δρουν προφυλακτικά για την αποφυγή νέων επεισοδίων
ημικρανίας.
Συγκεκριμένα τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι η ζολμιτριπτάνη (Zοmigοn)
είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική τόσο στην ανακούφιση των συμπτωμάτων όσο και
στην πρόληψη νέων επεισοδίων ημικρανίας, ιδίως σε γυναίκες παραγωγικής ηλικίας.
Η δράση αυτή του φαρμάκου αποτελεί πραγματική πρωτοπορία στην αντιμετώπιση των
ημικρανιών, καθώς τέτοια διπλή δράση δεν είχε αποδειχτεί με κανένα άλλο φάρμακο
στο παρελθόν.
Μάλιστα η δράση του φαρμάκου είναι ιδιαίτερα ευεργετική κατά των ημικρανιών
που "χτυπούν" την γυναίκα στη διάρκεια της εμμήνου ρύσης της, είπαν
οι ειδικοί. Οι ημικρανίες αυτές πιστεύεται ότι πυροδοτούνται από τη μείωση των
επιπέδων οιστρογόνων στον οργανισμό της γυναίκας κατά το τέλος του κάθε κύκλου
της εμμήνου ρύσης. Επιπλέον, οι ημικρανίες αυτές φαίνεται ότι διαρκούν περισσότερο,
είναι πιο επώδυνες και πολύ πιο δύσκολες στη θεραπεία τους.