Μισό εκατομμύριο το χρόνο για φάρμακα 03/05

<<< Προηγούμενη σελίδα

Περίπου 1.400 ευρώ δαπανά κάθε χρόνο από το εισόδημά της μια ελληνική οικογένεια για φάρμακα, φακελάκια και πληρωμές ιατρών… χωρίς αποδείξεις. Και το πιο ανησυχητικό είναι ότι πολλά από τα νοικοκυριά φτάνουν στα όρια της χρεοκοπίας για να αντεπεξέλθουν στο κόστος της περίθαλψης.
Τα παραπάνω τόνισε, μεταξύ άλλων, ο Καθηγητής Οικονομικών της Υγείας Γιάννης Κυριόπουλος, με αφορμή επιστημονική συζήτηση με θέμα τα "Οικονομικά της Υγείας: Μια δυσάρεστη επιστήμη ή ένα χρήσιμο εργαλείο για τις πολιτικές Υγείας;". Όπως αποκάλυψε, η εθνική δαπάνη της χώρας μας για την Υγεία ανέρχεται στα 9,4% του ΑΕΠ, μία δηλαδή από τις μεγαλύτερες δαπάνες μεταξύ των χωρών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).
Αξίζει να σημειωθεί ότι, από το σύνολο των δαπανών για την Υγεία, το 44,5% το καταβάλλουν οι ασθενείς από το εισόδημά τους, χωρίς να συνυπολογιστούν οι κρατήσεις που γίνονται από τα ασφαλιστικά ταμεία. Ειδικότερα, και σύμφωνα πάντα με τον κ. Κυριόπουλο, οι ιδιωτικές δαπάνες για την Υγεία, από 1.250 ευρώ που ήταν το 1998, σήμερα ξεπερνούν τα 1.400 ευρώ. Το ποσό μάλιστα αυτό ξεπερνά τα 2.000 ευρώ, εάν υπολογιστούν οι δαπάνες για νοσηλευτική φροντίδα χρονίως πασχόντων και ηλικιωμένων!

Πόροι και δαπάνες για την Υγεία
"Τα μεγέθη αυτά", τόνισε ο κ. Κυριόπουλος, "δείχνουν ότι το πρόβλημα της αποδοτικής χρήσης των υγειονομικών πόρων παραμένει σημαντικό, όπως επίσης και το πρόβλημα της επιβάρυνσης των νοικοκυριών λόγω της υψηλής ιδιωτικής δαπάνης, η οποία οδηγεί σε κοινωνικές ανισότητες ή και ακόμα σε καταστροφικές δαπάνες". Ανέφερε δε χαρακτηριστικά ότι "όσο πιο πλούσιος και μορφωμένος είναι κάποιος, τόσο καλύτερη υγεία έχει".
Πρόσφατη μελέτη που παρουσιάστηκε σε ευρωπαϊκό συνέδριο Οικονομικών της Υγείας στο Λονδίνο αναφέρει ότι, ενώ το 1981-82 η μέση μηνιαία δαπάνη του ελληνικού νοικοκυριού για την υγεία ήταν 61,98 ευρώ, σήμερα αγγίζει τα 94,58 ευρώ (αύξηση περίπου 50%), φτάνοντας στο 6,8% του συνόλου των μηνιαίων δαπανών ενός νοικοκυριού. Οι δαπάνες για εξετάσεις (μικροβιολογικές, διαγνωστικές κ.ά.) και βοηθητικά προϊόντα (αμαξίδια, διάφορα υλικά κ.λπ.) έχουν σημειώσει αύξηση της τάξης του 402%, ενώ αντιθέτως, η αύξηση των δαπανών για ιατρικές και νοσηλευτικές υπηρεσίες κυμαίνεται από 15% μέχρι και 33,7%.

Δείκτης δαπανών για την υγεία
Αξίζει να αναφέρουμε ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, οι Έλληνες ξοδεύουν για την υγεία τους περισσότερο από το 40% του εισοδήματός τους, τη στιγμή που ο αντίστοιχος μέσος δείκτης στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ξεπερνά το 0,4%.
Κι ενώ οι Έλληνες βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη τους για την υγειονομική τους περίθαλψη, ο κ. Κυριόπουλος αναφέρθηκε στα μεγάλα "αγκάθια" του Εθνικού Συστήματος Υγείας, την "υπερπληθώρα" ιατρών και την έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού. "Σημαντικό επίσης θέμα αποτελεί το ανθρώπινο δυναμικό. Η υπερπληθώρα ιατρών και η έλλειψη νοσηλευτών απαιτούν παρεμβάσεις στην οργάνωση και στην παραγωγή της φροντίδας Υγείας και τα οικονομικά της Υγείας μπορεί να συνεισφέρουν στο θέμα αυτό, όπως επίσης και στα ζητήματα τα οποία δημιουργούνται από τη γήρανση του πληθυσμού και τη νέα υψηλή βιοϊατρική τεχνολογία", είπε συγκεκριμένα.

Αναλογία ιατρών στον πληθυσμό
Ενδεικτικό είναι ότι, βάσει των στοιχείων που υπάρχουν, η αναλογία ιατρών προς κατοίκους είναι περίπου 1 ιατρός ανά 230 κατοίκους, ενώ η μέση σχέση στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι περίπου 1 ιατρός ανά 360 κατοίκους. Μάλιστα στην Αττική ο αριθμός των ιατρών είναι πραγματικά υπερβολικός, αφού η σχέση είναι 1 προς 160. Την ίδια ώρα υπάρχει σοβαρή έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού. Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης ο δείκτης είναι δύο με τρεις νοσηλευτές ανά ιατρό, ενώ στη χώρα μας είναι κάτω της μονάδας! Αυτό, όμως, που είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό είναι το γεγονός της μεγάλης έλλειψης πτυχιούχων νοσηλευτών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Οι νοσηλευτές αυτής της κατηγορίας στη χώρα μας είναι 2 και 3 φορές λιγότεροι από τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

 

ΗΟΜΕPAGE