Το ΔΣ του ΙΣΑ, εν όψη της
Παγκόσμιας Ημέρας κατά των Ναρκωτικών στις 26 Ιουνίου εκφράζει την αντίθεσή
του σε δηλώσεις του τύπου "ο τοξικομανής θα πεθάνει είτε βρίσκεται στην
Ομόνοια, είτε στον Ασπρόπυργο, είτε στην Κόρινθο".
Το πρόβλημα των ναρκωτικών, με το χαρακτήρα και τις διαστάσεις που έχει σήμερα,
αγγίζοντας όλα τα κοινωνικά στρώματα και όλο και μικρότερες ηλικίες, αποτελεί
πρώτα απ' όλα έκφραση της βαθιάς κρίσης της κοινωνίας και του πολιτισμού.
Η τοξικομανία δεν αποτελεί "ανίατη νόσο", όπως πολλοί ισχυρίζονται,
προβάλλοντας ως μόνη λύση τη συντήρησή της με τα διάφορα υποκατάστατα. Όπως
επιβεβαιώνεται και από τη διεθνή εμπειρία των προγραμμάτων απεξάρτησης ο τοξικομανής
μπορεί να βγει από την κόλαση των ναρκωτικών εφόσον το πάρει ο ίδιος απόφαση
και ενταχθεί σ' ένα πρόγραμμα απεξάρτησης που του ταιριάζει. Εφόσον αντιμετωπίζεται
απ' όλους με ανθρωπιά και σεβασμό στον πόνο του. Εφόσον δεν στιγματίζεται και
δεν ωθείται μέσα και από τις διάφορες "επιχειρήσεις - σκούπα", στο
περιθώριο και στον κοινωνικό αποκλεισμό.
Το ΔΣ του ΙΣΑ συντάσσεται με όλους τους επιστημονικούς φορείς της απεξάρτησης
και ζητά από την Πολιτεία, την εφαρμογή πολλών δωρεάν θεραπευτικών προγραμμάτων
απεξάρτησης που θα καλύψουν τις τεράστιες ανάγκες που υπάρχουν. Ζητά επίσης
τη δημιουργία όλων των όρων (επαγγελματικών, στεγαστικών, και άλλων) ισότιμης
κοινωνικής επανένταξης των απεξαρτημένων. Ζητά τέλος την εφαρμογή μιας κεντρικά
σχεδιασμένης συνολικής και σε πανελλαδικό επίπεδο, πολιτικής πρόληψης.