Τεράστια τα προβλήματα για τους Έλληνες φαρμακοβιομήχανους από τον ΕΟΦ
Πάγια προβλήματα,
τα οποία δεν αποτελούν απλά τροχοπέδη για την ανάπτυξη της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας,
αλλά την οδηγούν και στην ακόμη παραπέρα συρρίκνωσή της, αντιμετωπίζουν οι Έλληνες
φαρμακοβιομήχανοι με τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων.
Προβλήματα που αφορούν στις σημαντικότατες ελλείψεις του ΕΟΦ στη λειτουργία
του γενικότερα, όσο και σε επίπεδο διοικητικών υπαλλήλων, στελεχών, αλλά και
σε επίπεδο εξειδικευμένων επιστημονικών στελεχών, όπως εξάλλου επισημάνθηκε
πρόσφατα και από το σύλλογο εργαζομένων του ΕΟΦ, σε απεργιακή τους κινητοποίηση
και σε επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό κ. Σημίτη.
Ωστόσο, αυτοί που αντιμετωπίζουν κατά κύριο λόγο αυτή τη φθίνουσα και ελλιπή
λειτουργία του ΕΟΦ σε βάρος των επιχειρήσεών τους, των εκατοντάδων εργαζομένων
και γενικότερα σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας και ελληνικής οικονομίας, είναι
οι Έλληνες φαρμακοβιομήχανοι.
Τα προβλήματα αυτά, όπως σημειώνει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας
(ΠΕΦ) κ. Θεόδωρος Τρύφων, έχουν επισημανθεί κατ΄ επανάληψη, τόσο σε ομόφωνα
ψηφίσματα γενικών συνελεύσεων των Ελλήνων φαρμακοβιομηχάνων, όσο και σε δεκάδες
επιστολές προς όλους τους αρμόδιους κρατικούς φορείς, αλλά και σε συναντήσεις
του προεδρείου της ΠΕΦ.
Βασικό πρόβλημα για την ελληνική φαρμακοβιομηχανία αποτελεί η τεράστια χρονική
καθυστέρηση έγκρισης των φακέλων που υποβάλλονται για τα ελληνικά φάρμακα στον
ΕΟΦ, αφού ο χρόνος για την έγκρισή τους μπορεί να φθάσει και τις 1.100 ημέρες.
Και αυτό όταν για τα υπόλοιπα φάρμακα, για τα οποία κατατίθενται φάκελοι έγκρισης
από τις ευρωπαϊκές φαρμακοβιομηχανίες, ο χρόνος έγκρισής τους δεν ξεπερνά τις
210 ημέρες, όπως προβλέπεται από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Εξέχον πρόβλημα για τις ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες, αναφέρει ο πρόεδρος της
ΠΕΦ κ. Θ. Τρύφων, είναι η μη δημοσιοποίηση εκ μέρους του ΕΟΦ καταλόγου με διαπιστευμένα
κέντρα διεξαγωγής κλινικών μελετών τύπου 3 (βιο-ισοδυναμίες). Αποτέλεσμα αυτής
της απουσίας δημοσιοποιημένου καταλόγου με διαπιστευμένα κέντρα είναι η δημιουργία
ανυπέρβλητων εμποδίων στην έγκριση νέων ελληνικών φαρμακευτικών προϊόντων.
Τρίτο και βασικό, τεράστιας σημασίας για τις ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες αλλά
και για την χώρα μας, πρόβλημα που προκύπτει από την υπολειτουργία του ΕΟΦ,
αφορά στη συνεχιζόμενη άρνηση του οργανισμού στην έναρξη της διαδικασίας αμοιβαίας
αναγνώρισης. Αυτό θα αποτελέσει την "ταφόπλακα" της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας,
αφού την εμποδίζει να δημιουργήσει εμπορικές συναλλαγές με άλλα κράτη μέλη της
Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η μη έναρξη της διαδικασίας αμοιβαίας αναγνώρισης, που είναι υποχρεωτική από
1-1-1998 και θα έδινε τη δυνατότητα διακίνησης περισσότερων από 1.500-2.000
ελληνικών φαρμακευτικών σκευασμάτων στις χώρες μέλη της ΕΕ, "σπρώχνει"
τις ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες στο λουκέτο. Και αυτό γιατί, ενώ στη χώρα μας
έρχονται φαρμακευτικά σκευάσματα από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, εμείς δεν μπορούμε
να διακινήσουμε τα δικά μας φάρμακα. "Έτσι οι Έλληνες φαρμακοβιομήχανοι
-τονίζει καταλήγοντας ο κ. Τρύφων- γίνονται ολοένα και λιγότερο ανταγωνιστικοί
σε σχέση με τους εταίρους συναδέλφους τους. Όταν μάλιστα θα μπορούσαν να έχουν
διευρύνει κατά πολύ τις δυνατότητές τους προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας
και οικονομίας, αφού τα ελληνικά φάρμακα είναι τα φθηνότερα και επομένως θα
κινούσαν το έντονο ενδιαφέρον των ασφαλιστικών οργανισμών των άλλων ευρωπαϊκών
χωρών".