Πρόληψη των στεφανιαίων και
των αγγειακών εγκεφαλικών συμβαμάτων
με ατορβαστατίνη
σε υπερτασικούς ασθενείς με μέτρια
ή και χαμηλότερα επίπεδα χοληστερόλης
<<< Προηγούμενη σελίδα

Peter S. Sever, Bjorn Dahlof, Neil R Poulter, Hans Wedel, Gareth Beevers, Mark Caulfield,
Rory Collins, Sverre E. Kjeldsen, Arni Kristinsson, Gordon T Mclnnes, Jesper Mehlsen,
Markku Nieminen, Eoin OΥBrien, Jan Ostergren, για τους ερευνητές της ΑSCOT

Περίληψη
Υπόβαθρο
: Η μείωση των συγκεντρώσεων της χοληστερόλης σε άτομα που βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο για την ανάπτυξη καρδιοαγγειακής νόσου βελτιώνει τις κλινικές εκβάσεις των ασθενών. Εν τούτοις, σε καμιά μελέτη δεν έχουν αξιολογηθεί τα προκύπτοντα οφέλη από τη μείωση της χοληστερόλης, όσον αφορά στη βασική πρόληψη της στεφανιαίας νόσου (CHD) σε υπερτασικούς ασθενείς που δεν θεωρούνται τυπικά δυσλιπιδαιμικoί.
Μέθοδοι: Από τους 19.342 υπερτασικούς ασθενείς (ηλικίας 40-79 ετών) με τουλάχιστον άλλους τρείς καρδιοαγγειακούς παράγοντες κινδύνου που τυχαιοποιήθησαν σε ένα ή δύο αντιϋπερτασικά θεραπευτικά σχήματα στην μελέτη ASCOT, οι 10.305 με συγκεντρώσεις ολικής χοληστερόλης 250mg/dL (6,5mmol/L) ή και μικρότερες τυχαιοποιήθησαν για να λάβουν επιπρόσθετα 10mg ατορβαστατίνης ή placebo. Oι ασθενείς αυτοί απoτέλεσαν τον πληθυσμό για το σκέλος της ASCOT που αφορούσε στη μείωση των λιπιδίων. Σχεδιάσαμε την παρακολούθηση των ασθενών για ένα χρονικό διάστημα 5 ετών με κύρια τελικά σημεία αξιολόγησης τα μη θανατηφόρα εμφράγματα του μυοκαρδίου και τους θανάτους από στεφανιαία νόσο. Τα ευρήματα της μελέτης αναλύθησαν με βάση την πρόθεση θεραπείας.
Ευρήματα: Η θεραπεία διακόπηκε μετά από μέση περίοδο παρακολούθησης 3.3 ετών. Κατά το διάστημα αυτό συνέβησαν 100 κύρια συμβάματα στους ασθενείς της ομάδας της ατορβαστατίνης, σε σύγκριση προς 154 συμβάματα στους ασθενείς της ομάδας του placebo (αναλογία ή λόγος κινδύνου 0,64 [95% Cl 0.50-0.83], p=0.0005). Το όφελος αυτό προέκυψε από το πρώτο έτος της παρακολούθησης. Δεν υπήρχε σημαντική ετερογένεια μεταξύ των προκαθορισμένων υποομάδων των ασθενών. Τα θανατηφόρα και τα μη θανατηφόρα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια (89 συμβάματα στους ασθενείς της ομάδας της ατορβαστατίνης σε σύγκριση προς 121 σε ασθενείς στην ομάδα του placebo, αναλογία ή λόγος κινδύνου 0,73 [0,56-0,96], p=0,024). Τα ολικά καρδιοαγγειακά συμβάματα (389 έναντι 486, αναλογία κινδύνου 0,79 [0,69-0,90], p=0,0005) και τα ολικά στεφανιαία συμβάματα (178 έναντι 247, αναλογία ή λόγος κινδύνου 0,71 [0,59-0,86], p=0,0005) μειώθησαν επίσης σημαντικά. Σημειώθηκαν 185 θάνατοι στους ασθενείς της ομάδας της ατορβαστατίνης και 212 στους ασθενείς της ομάδας του placebo (0,87 [0,71-1,06], p=0,16). H ατορβαστατίνη μείωσε την ολική χοληστερόλη του ορού περίπου κατά 51mg/dL συγκρινόμενη προς το placebo σε διάστημα 12 μηνών και κατά 42mg/dL μετά από 3 έτη παρακολούθησης.
Ερμηνευτικά σχόλια: Η μείωση των μειζόνων καρδιοαγγειακών συμβαμάτων με την ατορβαστατίνη είναι εκτεταμένη, δοθέντος του σχετικώς βραχέος χρονικού διαστήματος παρακολούθησης.
Τα ευρήματα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη μελλοντική κατάρτιση οδηγιών για τη μείωση των λιπιδίων.
Lancet 2003; 361:1149-58
Δημοσιευθέν την 2α Απριλίου 2003
http://image.thelancet.com/extras/03art3046web.pdf




HOMEPAGE