<<< Προηγούμενη σελίδα

EΠIKOINΩNIA

 

Αθήνα, 31-7-03
Προς: Tη Συντακτική Eπιτροπή του Iατρικού Bήματος

Ψάχνοντας κάποιες Ελληνικές Νομοθεσίες πρόσεξα ότι:
1. Στο Νόμο 1609(Ιουλ.1986)/ΦΕΚ86/Άρθρο 2, για την τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης, επιτρέπεται η άμβλωση μέχρι τη 12η εβδομάδα κύησης, αναγνωρίζοντας έτσι το έμβρυο ως άνθρωπο από τη 12η εβδομάδα κύησης και μετά!
2. Στο άρθρο 1711 του Αστικού Κώδικα (όπως αντικαθίσταται από το Άρθρο 3° του Νόμου 3089/Δεκ.2002/ΦΕΚ 327) ως κληρονόμος (π.χ. μιας οικογενειακής περιουσίας κ.λπ.) «μπορεί να γίνει εκείνος που κατά το χρόνο της επαγωγής (χρόνος θανάτου του κληρονομουμένου) βρίσκεται στη ζωή ή έχει τουλάχιστον συλληφθεί».
3. Γνωρίζω, επίσης, ότι στο χώρο των ασχολουμένων με την Eξωσωματική Γονιμοποίηση, ο άνθρωπος θεωρείται άνθρωπος από την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου και μετά!
Είναι δυνατόν να μην εκπλήσσεται κανείς με τις αντιφάσεις που παρουσιάζει η Ελληνική Νομοθεσία για το ίδιο θέμα, δηλ. την έναρξη της ανθρώπινης ζωής; Νομίζω πως μαντεύω το λόγο αυτών των παράξενων αντιφάσεων. Στην 1η περίπτωση, μέχρι τη 12η εβδομάδα κύησης μπορεί να γίνεται έκτρωση, χωρίς κάτι τέτοιο να θεωρείται εγκληματική πράξη, αφού το έμβρυο μέχρι τη 12η εβδομάδα κύησης, έτσι αυθαίρετα, δεν θεωρείται άνθρωπος! Στη 2η περίπτωση, η νομοθεσία αναγνωρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα (στην προκειμένη περίπτωση κληρονομιάς) από τη στιγμή της σύλληψης (γονιμοποίησης) του ανθρώπου. Εδώ, η άποψη του νομοθέτη συμπίπτει με αυτή της Oρθόδοξης Χριστιανικής Αλήθειας, η οποία τοποθετεί την ανθρώπινη αρχή στο σημείο ακριβώς της γονιμοποίησης και θεωρεί την ανθρώπινη ζωή αιώνια, με συγκεκριμένη αρχή (τη γονιμοποίηση), δίχως τέλος, σεβόμενη έτσι το ανθρώπινο πρόσωπο από τη στιγμή της σύλληψής του (γονιμοποίησής του). Στην 3η περίπτωση φαίνεται πως «βολεύει» να θεωρείται το ανθρώπινο έμβρυο άνθρωπος από τη στιγμή της εμφύτευσης του γονιμοποιημένου, εξωσωματικά, ωαρίου στη μήτρα της φέρουσας μητέρας. Γιατί αν γινόταν, εδώ, αποδεκτό ότι το γονιμοποιημένο ωάριο, έστω και εξωσωματικά, είναι ανθρώπινο πρόσωπο, τότε δεν θα μπορούσε να δικαιολογηθεί η χρησιμοποίηση των κρυοσυντηρημένων γονιμοποιημένων και μη εμφυτευθέντων ωαρίων για άλλους λόγους, εκτός τεκνοποίησης. Και αυτοί οι άλλοι λόγοι (σύμφωνα με το Νόμο 3089 /Δεκ.2002/ΦΕΚ 327/Άρθρο 1459) είναι: η χρησιμοποίησή τους για ερευνητικούς ή θεραπευτικούς σκοπούς, ή τελικά η καταστροφή τους. Εφόσον, όμως, τα κρυοσυντηρημένα γονιμοποιημένα ωάρια είναι ανθρώπινα πρόσωπα, τότε δεν είναι δυνατόν να τελούνται πειράματα πάνω τους και μάλιστα χωρίς τη θέλησή τους. Και φυσικά, κάθε καταστροφή τους σημαίνει αφαίρεση ανθρώπινης ζωής.
Δεν μοιάζουν λοιπόν, αυτές οι απόψεις στην ελληνική νομοθεσία, γύρω από την αρχή της ανθρώπινης ζωής, σαν ιστορία παραλόγου; Μα νομίζω πως καταλήγουμε στον παραλογισμό όταν προσπαθούμε να παρουσιάζουμε αληθοφανείς απόψεις που δεν στηρίζονται τελικά στην Αλήθεια.
Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφέρω μια παρατήρηση του αρχιμανδρίτου Νικολ. Χατζηνικολάου (προέδρου της Επιτροπής Βιοηθικής της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος) σχετικά με το ερώτημα για το πότε αρχίζει η ανθρώπινη ζωή: «Το ερώτημα θα παραμένει αναπάντητο και οι προτεινόμενες απαντήσεις θα περιφέρονται αναπόδεικτες και μη πειστικές, για όσο οι άνθρωποι θα αρνούμαστε πεισματικά την ταπείνωση της αγνωσίας μας και την ιερότητα του μυστηρίου μας» (Περιοδικό «Τόλμη» Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών, τευχ.31, Ιούν.03,σελ-23).
Μαρία Γκουρτζιάν
Oρθοπαιδικός, Επιμελήτρια ΑΥ,
ΠΓΝ Αθηνών «Γ. Γεννηματάς»
Ψυχάρη 24, Αθήνα 11141

Αθήνα, 7-7-03
Προς: Tη Συντακτική Eπιτροπή του Iατρικού Bήματος
Αγαπητοί κύριοι,
Επειδή εκτιμώ πολύ την ποιότητα και την ακρίβεια της ενημέρωσης που παρέχει το περιοδικό «Ιατρικό Βήμα» παρακαλώ να συνεχίσετε την αποστολή του εις τη νέα διεύθυνσή μου.
Ευχαριστώ,
Σ. Καραγιαννόπουλος
Καθηγητής Παθολογίας
Πανεπιστημίου Αθηνών
Πανδώρας 8 Γλυφάδα







HOMEPAGE